Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007

//////


Αγαπημένη θλίψη...

Λέξη γλυκιά που γενάτε μέσα από τα σωθικά μου..

Μέσα μου ο αέρας που φυσά δεν λέει να ημερέψει...

Λευκό σκοτάδι....

Το φως μην σβήσεις ..μείνε λίγο κοντά μου ακόμα..

Έχω ερωτήσεις για σένα..

Πες μου...
Γιατί η μαγεία είναι αναλώσιμη?.,.

Γιατί οι άνθρωποι χάνονται μες την βουή αυτού του κόσμου?..

Που είναι η γη με τις αλλιώτικες ψυχές..ξέρεις ?..

Γυρεύω χρώμα να πατήσω πάνω του για να γεμίσω με κόκκινες πατημασιές την καρδιά σου.. πλάκα θα είχε.. μετά θα βουτούσα κ τα χέρια μου κ θα είχες κ όνειρα βαμμένα κόκκινα.., αν είχα κ λίγο πορτοκαλί θα ζωγράφιζα φλόγες εκεί..

Και μετά ένα κρεβάτι με μαλακό στρώμα να ξεκουράσεις την ψυχή σου , κ τότε είναι που θα ερχόμουν εγώ να σου μάθω τα λόγια της Αγάπης....
__________________________________________