Αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς.. πως θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη;.. (Ναζίμ Χικμετ)
Κυριακή 13 Ιουλίου 2008
χωρίς τίτλο..
Εκείνος ο καταρράκτης δεν είχε νερό.. μα εκείνες περπατήσανε μαζί και κατεβήκανε αγκαλιασμένες τα υγρά σκαλοπάτια.. καθίσανε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι και στην φιλόξενη σιωπή ,μόνες σ ολόκληρο τον κόσμο γιατί κάθε ψυχή και κάθε ξένη σκέψη πάνω στην γη είχαν εξαφανιστεί εκείνη την ώρα για να μείνουν μόνες και χωρίς να μιλάνε πολύ αφέθηκαν στο δέος που τους συνεπήρε μπροστά στα απογυμνωμένα βράχια που μοιάζαν με τις ψυχές τους και στο φεγγάρι εκείνο που του λείπε ένα κομμάτι.. που τις έμοιαζε κι αυτό, για κάποιον απροσδιόριστα παράδοξο λόγο..
Δεν υπήρχε τίποτα πέρα από αυτές.. τίποτα... ένα πέπλο μαγικό σκεπάζει τις ψυχές τους όταν είναι μαζί και κάνει όλα τα άλλα να μοιάζουν μικρά και ασήμαντα γιατί δύσκολα μπορεί κάτι να συγκριθεί μ αυτό το Όλο..
Πόσοι κόσμοι χωράνε σε δύο ζευγάρια γυναικεία μάτια που όταν κοιτάζονται δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να δει όσα υπάρχουν βαθιά κρυμμένα εκεί...
Εικόνες.. στιγμές πρωτόγνωρες και αισθήματα ήδη μοιρασμένα ..ήδη χαρισμένα που κάθε φορά ανθίζουν ξανά και ξανά στις δροσερές καρδιές τους σαν νεογέννητες στιγμούλες μιας Αγάπης που δύσκολα θα μπορούσε να κατανοηθεί.. κι όμως είναι τόσο βαθιά απλή και ακόμη βαθύτερα ουσιαστική και γεμάτη απ’ όλα όσα ένας άνθρωπος είναι ικανός να αισθανθεί, απαλλαγμένος από κάθε περιοριστικό μέτρο φόβου και ορισμού..
Ανάμεσα σε γέλια ασυγκράτητα, σε βλέμματα μελαγχολικά, ανάμεσα σε χιλιόμετρα που τρέχουν κάτω από το ασημί αμάξι.. ανάμεσα σε μουσικές, σε βαριά τσιγάρα και στον κλέφτη αέρα να μπαίνει από τ ανοιχτά παράθυρα, τα χέρια της μιας μέσα στα χέρια της άλλης και όλη η ουσία του κόσμου στα πόδια τους.. όνειρα.. υποσχέσεις.. Αγάπη τρυφερή και δυο καρδιές λευκά θαλασσινά πουλιά μ ανοιγμένα φτερά να πετάνε πέρα από όλες τις θάλασσες του κόσμου και πέρα από όλα τ αστέρια του σύμπαντος γιατί το ξέρουν καλά και οι δύο πως αυτές οι καρδιές, φτιάχτηκαν μόνο για να αγαπάνε.. μόνο για να χαρίζουνε.. και ξέρουν ακόμη καλύτερα πως η Αγάπη είναι τόσο ισχυρή που τίποτα δεν μπορεί ν αντισταθεί σ αυτήν.. τόσο απόλυτη που κανέναν είδος έκπτωσης δεν αξίζει να την εξευτελίζει και να την κάνει να μοιάζει φθηνή.. η Αγάπη είναι Όλα και είναι αυτές οι δυο μαζί.. αυτές οι δυο χώρια.. είναι οι στιγμές οι απόλυτα δικές τους όταν ο κόσμος αυτός αδειάζει και μένουν μόνες..