‘‘Ετσι παγιδευμένοι στo παιχνίδι του φωτός με το σκοτάδι, τρέχουμε να προλάβουμε τα όνειρά μας...

Ναι, είναι επιβεβλημένο να ξύνουμε τις πληγές μας, έστω μια φορά τον χρόνο. Έχουν ενταχθεί πλέον στα στοιχεία της προσωπικότητάς μας. Πως θα ζήσουμε χωρίς αυτές;’’