Radiohead- let down..

Ήρθες λίγο πιο σιωπηλά..κ λίγο πιο διακριτικά..κ έπαιξες για λίγο με τις αποχρώσεις μέσα μου..
Κ μετά μου χάρισες το κομμάτι εκείνο..'Αρχισαν ξαφνικά να με τυλίγουν οι νότες και οι στίχοι του..

Transport, motorways and tramlines
Starting and then stopping
Taking off and landing
The emptiest of feelings
Disappointed people clinging on to bottles
And when it comes it's so so disappointing
Let down and hanging around
Crushed like a bug in the ground
Let down and hanging around
Shell smashed, juices flowing
Wings twitch, legs are going
Don't get sentimental
It always ends up drivel
One day I'm going to grow wings
A chemical reaction
Hysterical and useless
Hysterical and ...
Let down and hanging around
Crushed like a bug in the ground
Let down and hanging around
Let down again
Let down again
Let down again...

Μοιάζεις να έχεις μέσα σου την γνώση του πόνου μου..μόνο που τον δικό μου πόνο εγώ τον έχω τιθασεύσει.. (χρόνια με το μαστίγιο στο χέρι βλέπεις)..τον εκπαίδευσα να μένει σιωπηλός..ο δικός σου ακόμη σαν αγρίμι ουρλιάζει κ σε παιδεύει συνέχεια..

Έτσι όπως περίμενες από πίσω μου στην ουρά της τράπεζας την σειρά σου, ακούμπησες απαλά τον αγκώνα μου κ μετά έσκυψες στ' αυτί μου κ ψιθύρισες..
Είπες " για όλους σαν εμάς"..
Έτσι είπες..
Στην αρχή είπες "για μένα και για σένα"..και μετά είπες "για όλους σαν εμάς.."
Γύρισα κ κοίταξα αυτόν που μου ψυθίριζε μουσικές πατώντας προσεχτικά ένα απο τα πιο ευαίσθητα κουμπάκια μου..
Κρατούσες ένα ποτήρι κρασί εκεί στην μέση της τράπεζας κ έκανες μια πρόποση στην δική μας ιδιωτική γιορτή χωρίς να σε νοιάζουν οι άλλοι που συνέχιζαν να περιμένουν κουρασμένοι την σειρά τους.
Ξέραμε πως δεν μας έβλεπε κανείς τους, έτσι όπως είχαμε κρυφτεί μέσα στο παιδικό πολύχρωμο νεφέλωμα μας.. Δεν μπορούσαν να μας δουν ..όχι χωρίς το μαγικό τους καλειδοσκόπιο, που κανείς δεν σκέφτηκε να πάρει μαζί του..κ ανάθεμα αν θυμόταν κανείς τους που το είχε καταχωνιάσει..
Ακούμπησες το ποτήρι σου στα χείλη μου κ εγώ δοκίμασα λίγο απο το κρασί σου..
Αφέθηκα όταν με κράτησες απο την μέση κ με λίκνισες απαλά, γιατί ένιωθα την καρδιά σου να δονείται μέσα σε γνώριμους στίχους κ οικείες μουσικές.. Ανατρίχιασα από χαρά γιατί βρήκα έναν γνώριμο φίλο μέσα σ έναν κόσμο που δεν αντιλαμβάνονται οι πολλοί..
Έμεινα να κοιτάζω την θολή εικόνα των ματιών σου που δεν μ άφηνε να διαβάσω την αλήθεια που έψαχνα να βρω μέσα τους..καλύτερα..
Με καθησύχασαν πολύ τα μάτια σου αλλά πως να σου το πω αυτό.. δεν σου το είπα..
Μια γυναίκα σαν του λόγου μου, μόνο σε τρελά μάτια της αρέσει να κοιτάζει.. εκεί βρίσκει τα δικά της αναγνωρίσιμα συναισθήματα..
Έκανες να φύγεις.. σου κράτησα για λίγο το χέρι..
"Θα σε περιμένω στις 12,15" μου είπες..
Θα έρθω..
Θα είμαι εκεί να σου δώσω το φιλί που σου χρωστάω..
Σ'ευχαριστώ για το ταξίδι φίλε..
Καληνύχτα..