Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

Χιονίζει.. προσπαθώ να βρω το παιδί που κρύβω μέσα μου, μα δεν το βρίσκω πουθενά.
Λες κ το πήρες από το χέρι κ το έκρυψες κάπου μακριά. Στέφθηκες και απαγωγέας τώρα. Μετρώ τα βήματα μου πάνω στο χιονισμένο δρόμο μπροστά από το σπίτι μου.. αυτός ο ήχος όταν πατάς πάνω στο χιόνι.. πόση σιωπή.. πόση σιωπή.. λες και όλα είναι μέσα μου λευκά αυτήν την στιγμή που χτυπώ στα πλήκτρα τα δάχτυλα μου. Το χιόνι καλύπτει με την σιωπή του την ψυχή μου.. πόση σιωπή..
Ίσως πίσω από τα δέντρα βρω το παιδί που ψάχνω.. μπορεί να κρυώνει.. μπορεί να νιώθει μόνο σαν κι εμένα..
Έχω τόσα να πω μα νιώθω σαν να μην έχω τίποτα να πω.. με τρελαίνει αυτό.. πόση σιωπή..