Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

Ψίθυροι...


Η Αγάπη είναι ένα πουλί που πετάει, η Αγάπη έρχεται σαν τον άνεμο και φεύγει καμιά φορά σαν αυτόν, η Αγάπη είναι πολύτιμη γι αυτό μοσχοβολάει άνοιξη..
Η Αγάπη έχει τους ήχους ενός σταθμού τραίνων που όμως δεν αντηχεί αποχαιρετισμούς.. αντηχεί ξαφνικές συναντήσεις και καλωσορίσματα...αντηχεί φιλιά στα πεταχτά, σαστισμένα χαμόγελα και κρυφά καρδιοχτύπια..
Η Αγάπη είναι ένας ψίθυρος κρυμμένος μέσα σ ένα βλέμμα, είναι αβεβαιότητα ανακατεμένη με χαρά..
Αγάπη είναι οι νότες του lemon tree.. Αγάπη είναι το τώρα όχι το μετά.. είναι η αλήθεια της στιγμής, είναι να είσαι παιδί, είναι να δίνεσαι, είναι να μην φοβάσαι..
Η Αγάπη είναι μια βόλτα εκεί που σκάει το κύμα, μια αγκαλιά σφιχτή κι ένα τρέμουλο στα χέρια..
Είναι το γέλιο μέσα στα μάτια και μέσα στην καρδιά.. Αγάπη είναι να κοιμηθούμε αγκαλιά..
Αγάπη είναι εσύ κι εγώ..τώρα, όχι μετά..
τώρα και για όσο..

Σε φιλώ..