Με έφυγες στα ψέμματα γι ακόμα μια φορά. Μεθυσμένος σιχτίρισες το σύμπαν και μαζί μ αυτό και μένα  και μ έφυγες εύκολα κι αβίαστα γιατί ήσουν σίγουρος πως το ίδιο εύκολα κι αβίαστα θα ανακάλυπτες την κρυψώνα μου και θα με ξετρύπωνες με μια σου λέξη.
Σου την έφερα.. έκλεισα τ αυτιά μου στον ήχο της φωνής σου και κάνω πως δεν σ ακούω όταν με φωνάζεις

Τώρα θέλω να κουρνιάζω στην αγκαλιά της Μαρίας και να μου χαϊδεύει τα μαλλιά χωρίς να ξέρει ότι μου χαϊδεύει δικές σου πληγές
Να της λέω ιστορίες για αγρίους μέσα σε καπνούς και να σχεδιάζουμε παρέα το κοινόβιο των γηρατειών μας κάνοντας συνωμοτικά μακροβούτια στην τρυφερότητα του ανεξήγητου "Αυτού" που μας δένει από χρόνια και μόνο εγώ κι εκείνη ξέρουμε να εξηγούμε..

Να ΤΟΥ λέω στο τηλέφωνο "έρχομαι Αγάπη μου.."  ν'απορεί η Βάσω επειδή στάζει μέλι από τις λέξεις μου και όχι θυμός από τα μάτια μου και να λέει "Δεν γίνονται αυτά μαλάκα.." ρουφώντας τζούρα απ' το τσιγάρο της

Σου την έφερα... Γελάω συχνότερα
Έκλεισα τ αυτιά μου στο ήχο της φωνής σου και γκρέμισα τα τείχη μου κι εσένα κάνω πως δεν σε βλέπω πια

Τώρα γουργουρίζω σαν την Λόλα και όταν μου λείπει το στόμα σου, κλείνω δυνατά τα μάτια κ αρχίζω να πηδάω με ορμή από σκεπή σε σκεπή στα τυφλά για να ξεφύγω από την σκοτεινιά μου που σε ψάχνει για να ξεκαυλώσει με την σκληρότητα σου

Δεν θα με ξαναβρείς
ούτε θα ξαναγράψω για σένα
κι ας μου χεις λέιψει 222 φορές
κ στα ψέμματα μα και στ' αλήθεια