Give me a reason to love you...

Έρωτας και Θάνατος...

*

Κορμί γεμάτο μυστικές ανομολόγητες ηδονές.. κορμί δικό μου..(κορμί δικό σου..)..

Κορμί ξαπλωμένο, ξαποσταίνει τους πόθους κ τα πάθη μου προσμένοντας δυο χέρια – τα χέρια σου-ν αφήσουν τα χνάρια τους επάνω στο ζεστό μου δέρμα.

Κορμί μόνο κι έρημο ξαπλώνει την ερωτική μου υπόσταση στα λευκά πλακάκια του μπάνιου και με το βλέμμα αφημένο στο κενό υπνωτίζεται από τον ήχο που κάνει το νερό ενώ πέφτει σταγόνες από την βρύση…τικ.. τακ…τικ.. τακ…σαν το ρολόι που μετρά τα δευτερόλεπτα της ζωής μου που εξατμίζεται και γίνεται ατμός ζεστός.. ανεβαίνει ψηλά, κάνει κύκλους, στροβιλίζεται και κολλάει πάνω στον καθρέφτη μου.. θα γράψω με το δάχτυλο το όνομα μου πάνω του για να υπογραμμίσω την απουσία της αμφισβητούμενης ύπαρξης μου και μέσα από τα γράμματα θα αχνοκοιτάξω την ψυχή μου. Μια ψυχή που φλέγεται και σπαρταράει χρόνια τώρα ανάμεσα στο ιερό και στο χυδαίο αναζητώντας τον δρόμο μιας λυτρωτικής απόδρασης..

Εσύ, αλήθεια και ψέμα,

πιο πάνω από το όλο μου, πιο πέρα από το τίποτα μου. Έλα…

Δική σου και ξένη.

Εγώ

Κι αν πάλι σώθηκε το νερό στις χούφτες μας,
δεν πειράζει. Όσο γεμίζουν οι ουρανοί αστέρια, υπάρχει ελπίδα.
Μα τώρα δα πού οι μέρες μας τραβάνε προς το Νότο, φώλιασε ένα σκιαγμένο περιστέρι μες της ψυχής τα δάχτυλα. Πώς να το διώξω;