Οταν συναντώ μουσικές που με ταξιδεύουν μακριά.. . ...

Εξω χιονίζει...

ο δρόμος σου είσαι εσύ...

Καμιά φορά λέω πως είναι καλύτερα να σιωπάς..όχι επειδή αδιαφορείς..ούτε επειδή αρνήσαι να πάρεις θέση σε όσα ακούς, σε όσα βλέπεις ή αισθάνεσαι, αλλά γιατί απλά ο δρόμος γίνεται δύσβατος κ μπερδεμένος κ νιώθεις πως καλύτερα να μένεις θεατής σε όσα συμβαίνουν κ απλά να νιώθεις,να παρατηρείς παρά να μιλάς ή να αναλύεις οτιδήποτε ..
Δρόμοι είναι όλα.. ο καθένας τραβάει τον δικό του..
Η απορία μένει μόνο κ προσέχεις να μην γίνει παράπονο κ σε κυλήσει..
Κατανοείς πως η μοναδικότητα σου είναι η δύναμη σου κ αγαπάς όλα τα πλάσματα γύρω σου για την δική τους μοναδικότητα... δεν οικτιρείς κανέναν ούτε και τον εαυτό σου γιατί είσαι το ίδιο δυνατή με όλους, και δεν έχεις λόγο να το κάνεις..
Δεν εξαρτάσαι από κανέναν γι αυτό ποτέ δεν νιώθεις προδομένη..
Δεν περιμένεις τίποτα γι αυτό ότι παίρνεις είναι πολύτιμο..
Γελάς κ παίρνεις γέλιο πίσω..
Αγαπάς ελεύθερα κ αγαπιέσαι το ίδιο..
Όλοι είμαστε αυτό που είμαστε..κ κανείς δεν χρωστάει σε κανέναν..η Αγάπη είναι εδώ..ανιδιοτελής προσφορά ψυχής που προσφέρεται χωρίς διαδικαστικούς όρους αποδοχής..

Δεν είμαστε τίποτε άλλο,παρά απλά,μικρά,ασήμαντα,Σημαντικά κομμάτια του 'Ολου...
Ο δρόμος σου είσαι εσύ..

"Φεύγεις ..που πας κ που πιστεύεις,.τι κυνηγάς..ποια γη σε θέλει..ποιον εαυτό γυρεύεις.... όλα είναι εδώ..κι όλα για πάντα..κάθε ταξίδι είναι γυρισμός..
Φεύγεις και πας....που επιστρέφεις..σε ποια ξενιτιά η στεριά σου είναι ότι έχεις.. κι όλα είναι εδώ κι όλα για πάντα και πιο μακριά σου είσαι μόνο εσύ...
Εσύ γεννάς την θάλασσα κ χτίζεις το καράβι, είσαι το εδώ και το αλλού,είσαι η γιορτή του γυρισμού,το δάκρυ του αποχωρισμού και το ταξίδι σου είσαι εσύ.."